سفارش تبلیغ
صبا ویژن

خانواده ی طلایی

صفحه خانگی پارسی یار درباره

عقل و فطرت انسانی

ایا ما انسان ها  فطرت خود  را معیار  سنجش کارهای خوب و بد قرار می دهیم و به ان عمل می کنیم؟یا اموزه های دینی را معیار عقلی و عمل قرار می دهیم؟یا امیخته ای از این 2 بحث؟
وقتی انسان دروغ می گوید در ان حس بد و احساس گناهی ایجاد می شود حال می خواهیم بدانیم چون دین اسلام و ادیان دیگر دروغ گویی را کاری زشت تلقی کرده اند کار بدی است یا این که عقل و فطرت دروغ گویی را رد می کند باید به کدام بسنده کرد عقل و فطرت یا دین؟
بدیهی است که فطرت انسان یک فطرت الهی است و از بدی ها و زشتی ها بیزار است و دین اسلام یک دین روشن است فطرت و سرشت انسان شاد و دوست دار شادی است شاید با نکته ای مواجه شده اید که برای یک بچه 1ساله و چند ماه اهنگی گذاشته و بچه شروع به دست زدن و پا تکان دادن کند چرا افرادی موسیقی را حرام کرده اند؟در یک برنامه تلوزیونی در نماز جمعه قم کانال 2 یک روحانی را نشان داد که موسیقی را از هر نوعی حرام اعلام کرد چه از صدا سیما پخش شود چه مهر تائید وزارت ارشاد داشته باشد و به کل موسیقی را حرام دانست ایا این راهی که علمای دینی می روند صحیح است؟یک جامعه دینی باید بکوشد تا اکثریت مردم را با خود همراه کنند نه این که گروهی و عده ای را محکوم کنند و علایق ان ها را نادیده بگیرند و بدون توجه به زمان حال جامعه فتوا صادر کنند به نظر من این عمل ناشیانه و باعث دو دستگی اعتقادی و دین زدگی و سست کردن ایمان اقشار جامعه را به همراه دارد علمای دینی باید به احساس وعلایق جوان نوجوان و همه ی افراد جامعه را درنظر بگیرند و بر اساس اصول دینی فتوا صادر کنند.
در بحث حجاب باید جوانان و نوجوانان بدانند که پوشش مناسب به نفع خودشان می باشد و عقل و فطرت انسان بد حجابی را نمی پسند و کسی مخالف شیک پوشی نیست ولی عقل و فطرت بد حجابی را رد می کنند و نمی پسندد عقل و فطرت و دین باید در یک راستا و با یک هدف حرکت کنند که باعث رشد دینی در انسان های یک جامعه شود و از خرافه گری و دروغگویی بپرهیزیم.